Złość jest informacją o Tobie. Przyglądaj się wszystkim swoim emocjom bądź ich obserwatorem tak, jak obserwujesz chmury na niebie.
Jeśli czujesz, że przychodzi jakaś emocja – złość, lęk, niepewność itp. – połóż rękę na środku klatki piersiowej i z miłością oraz akceptacją przyglądaj się tej emocji.
Zapytaj, skąd przychodzi i jakie informacje dla Ciebie niesie. Trwaj w odczuwaniu, ciszy i obserwacji, patrz co do Ciebie przychodzi.
Czasami może to być Twoje wewnętrzne dziecko, które chce mieć prawo nareszcie do złości, do bycia głośnym i wypowiedzenia własnego zdania, nie zastanawiając się, czy wypada i co ktoś o nim powie (nie obrażając nikogo).
Zazwyczaj emocja przychodzi z przeszłości. Jakaś sytuacja z przeszłości, w której poczułaś takie właśnie uczucia. Ta emocja przychodzi dla uzdrowienia.
Czasami jest to komunikacja o tym, że ktoś przekracza Twoje granice.
Złość, podobnie jak inne emocje, niesie wiele informacji.
Bywa, że jest ostrzeżeniem o tym, że powinnaś odpocząć, np. tego akurat dnia lub w ciągu ostatnich dni, mózg otrzymał za dużo informacji (rożnych bodźców), za dużo emocji, pracy i Twoje ciało, umysł czuję się zmęczony, przeciążony. Jesteś wtedy bardziej podatna na stres, potrzebujesz więcej spokoju i wyciszenia.
Istnieją różne techniki, którymi można sobie pomóc w trudnych momentach. Do techniki uważności na emocji, o której piszę, warto dodać skupienie na spokojnym oddechu, skupienie na reakcjach, które płyną z ciała. Można również skupić się na dźwiękach dochodzących z przestrzeni lub zastosować tzw. kwadratowy oddech, oraz automatyczną redukcję stresu poprzez pobudzenie układu przywspółczulnego innymi sposobami. Można zastosować terapię EMDR lub Tre czy techniki uwalniania np. dr Hawkinsa. Każda aktywność fizyczna również jest pomocna.
Można też złość wykrzyczeć np. w poduszkę, w drugim pokoju.
Pamiętaj – nie rozmawiaj w emocjach!
Pamiętaj również, że złość jest ok, bo jeśli jest, jest ważną informacją. Podobnie jak inne emocje.
Jeśli się pojawia w relacji, zamiast wybuchu, oskarżania, mówienia: „To przez Ciebie”, „Twoja wina”, „Bo ty nigdy/zawsze” itp.
Możesz użyć zdanie typu, np.: „Czuję złość, kiedy… „, „Czuję złość, ponieważ myślę, że… i chciałam ci o tym powiedzieć, ta emocja jest moja”, „Poczułam złość, kiedy… Ponieważ przyszło do mnie, że np. jestem dla ciebie nieważna (tu można wstawić to, co przychodzi z uczuciem złości).
Ważne – nie zrzucaj odpowiedzialności za swoje emocje na drugą osobę, np. mówiąc: „To przez ciebie tak się czuję!”
Kiedy zdarzy Ci się wybuchnąć i kiedy emocje już opadną, porozmawiaj o tym co się stało w Tobie, oraz przeproś, jeśli kogoś w jakiś sposób uraziłaś.
Pamiętaj również – techniki relaksacyjne są bardzo pomocne, jednak zastosowanie tylko technik relaksacyjnych, uspokajających bez uważności na to, co emocje przynoszą, oraz bez uważności na swoje ciało, odrzucamy tak naprawdę część siebie, a to oznacza, że te emocje będę wracać w podobnych sytuacjach aż do uzdrowienia.
Tak właśnie tworzą się powtarzalne trudne schematy, powtarzalne trudne zdarzenia w życiu.
Kiedy byliśmy dziećmi zazwyczaj nie pozwalano nam złościć się, płakać, krzyczeć. Często słyszeliśmy zdania typu: „Taka ładna dziewczynka a płacze”, „Chłopaki nie płaczą”, „Uspokój się, przestań krzyczeć”, „Przesadzasz, przestań to nic takiego” itp.
Nikt nie zwracał uwagi na nasze emocje, na to co przeżywamy. Emocje w nas zostały zablokowane i teraz wracają, chcą być zauważone, a my chcemy być nareszcie sobą…
Jeśli zdarzy Ci się wybuchnąć, kiedy opadną emocje, porozmawiaj o tym, co się wydarzyło w Tobie z domownikami.
Z emocjami możesz również rozmawiać: „Witam cię, widzę cię, jaką informację dla mnie przynosisz, co chcesz mi powiedzieć, skąd pochodzisz?”
I wejdź w odczuwanie, uważność, obserwację.
