Oddając wszystko spod własnej kontroli, tracimy władzę, lecz zyskujemy tę, którą prawdziwie pragniemy. Czy doświadczyłaś kiedyś wewnętrznego odpuszczenia poddania się, kiedy na siłę coś chciałaś zrobić lub czegoś pragnęłaś, ale nic z tego nie wychodziło, jakby życie się uparło i robiło ci pod górę? Kiedy dopuściłaś kontrolę chcenia, pragnienie, wymuszanie, co poczułaś? Co się wówczas wydarzyło? Właśnie o tym mówię.
Gdyby tak praktykować odpuszczenie codziennie rano (pisałam, jakie magiczne znaczenie mają poranki), gdyby tak usiąść rano w ciszy zewnętrznej i wewnętrznej codziennie – na 10 min zamknąć oczy, pooddychać spokojnie i wszystko, co do Ciebie przychodzi (praca, załatwienie spraw, lęki, zmartwienia, radości, plany, relacje, zdrowie, emocje, myśli, itd.), oddać właśnie w prowadzenie Bogu, życiu, źródłu, sercu… Skoro mamy to, co myślimy, odczuwamy, kim jesteśmy, co się wydarzy wówczas, kiedy to porzucimy i oddamy w prowadzenie?
Uwaga, to nie jest łatwe, wiele razy możemy nie zauważyć, że oddajemy, lecz na głębszym poziomie chcemy by było po naszemu… To tak nie działa. Oddanie trzeba ćwiczyć i rozumieć oraz zauważać to, co dzieje się w naszej codzienności, lecz nie będąc w ciągłym wykonywaniu zadań. Jeśli jesteśmy usadzeni w ciągłym wykonywaniu zadań nie zauważamy, co przychodzi dla nas, kiedy tego nie widzimy w ciągłości swoich spraw, widzimy tylko obowiązki i zadania, więc żyjemy z automatu – odcięcia na lepsze zmiany. Zmiany pojawiają się wraz z otwarciem się i życiem bardziej świadomie, świadomie pracując nad swoim światem wewnętrznym tj. myślami, emocjami, słowami wewnętrznymi, dialogiem, patrzeniem, spokojem, oddaniem, wybaczeniem, wdzięcznością, radością, nauką z trudniejszych zdarzeń. Pozwalając sobie na bycie sobą i innym na bycie sobą, bez oczekiwań i wymuszenia, że coś lub ktoś musi się zmienić. Z miłością i akceptacją.
Wszystko jest piękne i na właściwym porządku i miejscu. Czyż nie ma wtedy cudownej wewnętrznej radości z takim codziennym podejściem? Uczucia to królestwo niebieskie, i o to właśnie chodziło, nie ma tego gdzieś tam po drugiej stronie, na co musimy zasłużyć, to koncepcja systemów stworzonych przez ludzi do kontroli mas. Kiedy tworzymy takie wewnętrzne prawdziwe królestwo, znikają zmartwienia, lęki, depresje, nawet choroby, ponieważ organizm człowieka wchodzi w regenerację na poziomie komórkowym. Idąc dalej, jeśli wybudujemy sobie taki świat wewnętrzny na takich właśnie fundamentach, z tym umieramy i z tym właśnie idziemy dalej. To jest coś, czego nie tracimy jak dobra materialne. Odchodząc z tego świata zabieramy bogactwo wewnętrzne lub wewnętrzną biedę, która budowaliśmy przez całe życie. Z tym i tam właśnie dalej przechodzimy. Oczywiście jest to proces, ponieważ już jesteśmy mocno zakorzenieni w pewnym funkcjonowaniu przekazywanemu nie tylko przez całe życie, ale również przez pokolenia, wcielenia, posiadamy zapisy wszystkiego w swoich komórkach (pamięć komórkowa). Dlatego nie każdy będzie potrafił, mógł dojść do takiego oświecenia w swoim obecnym życiu, lecz właśnie do tego dążymy nawet o tym nie wiedząc, będąc tego nieświadomi, ale tak właśnie jest, ponieważ mamy w sobie cząstkę boskości, bezwarunkowej miłości i światła, pragniemy wrócić do „domu” – to właśnie jest nasz „dom”. Szukamy tego w każdej sekundzie swojego życia, nieświadomie. Pragniemy, aby wszystko było dobrze, aby żyć w spokoju, radości, miłości i wdzięczności, opiece, itd. To wszystko właśnie przynosi wewnętrzna potrzeba, o której piszę. Kiedy piszemy o motywacji czy o czymkolwiek innym, to przy tej postawie wszystko staje się klarowne.
